Haftasonu evde birseyler yerlestirir ve kutulari karistirirken, mektuplar buldum. 25 yil once, daha email ve cep telefonu icad edilmemisken, her evde telefon bulunmasi adetten degilken, birbirimize mektuplar yazar, okur, sevinir, hemen cevap yazar, bazan yazmayip karsimizdakini meraklandirir, sonra kendimizi affettirmek icin daha uzun yazar, bir de onlari saklarmisiz. Ne kadar gencmisiz, ne kadar belirsizlikler ve bekleyisler ile doluymus hayat!
Birinde is sinavini kazanmisim ve mulakata hazirlaniyorum. Birinde yeni isimdeki insanlardan bahsediyorum. Birinde Elif dogmus ve uzaktaki babasina ilk gunlerinin nasil gectigi anlatiliyor. Birinde Elif sayfalari karalamis, mektup niyetine aciklamalariyla birlikte o karalamalar gonderilmis. Birinde babasi Elif'i ve evini cok ozlemis.
Bir sevindim! Iyi ki yazmisiz..
No comments:
Post a Comment