Katıldığım eğitimlerden birinde stresle başa çıkma yöntemlerinden biri olarak, en mutlu olduğumuz anlardan birinin seçilmesi ve her şeyin dayanılmaz hale geldiği anda o anın görselleştirilerek o ana dönülmesi öneriliyordu. Bu sabah stresli değildim; her zamanki gibi güne başlamadan önce sigaramı ve kahvemi içip çevredeki yüksek binalara bakıyordum ki birden böyle bir mutluluk anına dönüverdim.
Yaz tatilimizde İskoçya'dan İngiltere'ye inerken göller bölgesine uğramıştık. Bölgede bir yerdeki kanalın kenarında, güneşin altında durgun suya bakış, uzaktan köpekleriyle gelen genç bir çift, sessizlik, çevredeki yeşillik; geziyor olmanın, özgür olmanın, sevgililerle birlikte olmanın verdiği keyif inanılmazdı! O sırada bir gezi teknesi geldi. Adamlar kanaldaki su seviyesini ayarlar ve teknenin kanalın diğer kısmına geçip ilerlemesini sağlamaya çalışırlarken, teknedeki yaşlı teyze ve amcalar bize el salladılar:) Beyaz saçları, beyaz hırka ve kazakları ile ne tatlıydılar!
Yolculuk..
No comments:
Post a Comment